- hirsli
- sif.1. Hiddətli, acıqlı, qəzəbli, hirslənmiş. Hirsli kişi. – <Məşədi Qəzənfər:> Məşədi, sənin bu aşnaların nə hirsli adamlardır? Ü. H.. <Mahmud> hirsli arvaddan əvvəlcə qorxdu. Ə. Ə.. // zərf Hirsli-hirsli. Hirsli danışmaq. Hirsli cavab vermək. – Nazir yerindən durmayıb, üzünü Salmana tutub hirsli soruşdu. . Ə. H.. Övrət hirsli girir ərinin otağına və başlayır bu cür məzəmmət eləməyə: – A kişi, sən olasan Allah, bu kitabları və kağızları tulla cəhənnəmə. C. M.. // Hirs, acıq, qəzəb ifadə edən; qəzəbli, acıqlı. Hirsli nəzər. Hirsli görkəm. – Geniş açılmış qırpımsız, hirsli gözləri gördükdə <arvada> elə gəldi ki, kişi heç bir an da yatmayıb. İ. Hüseynov.2. məc. Şiddətli, kəskin, coşqun. Hirsli hava. Hirsli dəniz. – Axşamdan bəridir könlümdə yenə; Hirsli fırtınalar, qasırğalar var. S. V.. hirsli-hirsli zərf Hirsli halda, qəzəbliqəzəbli, hiddətlənərək, acıqlı-acıqlı; qəzəblə, hirslə, hiddətlə. Hirsli-hirsli danışmaq. – Qara bəy hirsli-hirsli Oruca baxdı. Ə. Vəl.. <Rəşid:> Canbalayevin hirslihirsli bir-birinə sıxılmış dodaqları, zəhmli gözləri təsəvvürümdən silinmirdi. İ. Hüseynov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.